15 Eylül 2010 Çarşamba

         Geçmişe gömmeyi dilerdim seni. Yapabilseydim eğer. Bunun farkında bile değildim düne kadar.Seninle gözgöze gelene kadar. Korkudan mıdır gözlerinde boğulmaktan mıdır bilmem ama bir titreme sardı dizlerimi. İçimde hoş bir sıcaklık aktı. Neden böyle oldu ki seni görünce şimdi ?
         Hayatım boyunca kimseyi sevemedim senin gibi. Senden sonra bağlanmaktan korktum. Çoğu kişiyi üzdüm terkederek bana yaptığın gibi. Evet çok zevkliymiş arkadan ağlayanlara tebessümle bakmak. Beni kalpsiz yaptın. Artık robot gibiyim. Hissetmiyorum. Hissedemiyorum. Acıyı, üzgünlüğü hatta mutluluğu. Bir gülücükle bile iliklerine kadar mutlu olan ben şimdi gülmeyi sadece dudaklarımın gerilmesi olarak tanımlıyorum.
          Neden kavga ettik ki ? Neden beni onun için terkettin ? Madem sevmiyordun neden başladın ilişkiye ? Neden, neden ? Cevap veremiyorsun tabi. Bana da bunları sorduklarında bende cevap veremiyorum. Beni aldattın sen. Bunun ne gibi bi açıklaması olabilir bilemiyorum.
         Sana karşı bu kadar yoğun duygularım ya nefret ya da aşk. İnan nefret olmasını bütün kalbimle diliyorum. Çünkü asla sana yenik düşmeyeceğim. Benle konuşmaya çalıştığında her zamanki gibi tersleyeceğim. O güzel gözlerinin altında yatan pislik herifi görüceğim gözlerine her bakışında. Ben ve sen yine biz olmayacağız. Asla ! Asla ! Asla !

3 Eylül 2010 Cuma

Evet. Korktuğum başıma geldi. En yakın arkadaşım ve sevgilim. Artık ikisinin arasındayım. Ufak sürtüşmeler kavgaya dönüştü aralarında. İkisine de çok değer veriyorum. Biri  tanıştığımız tarihi bile hatırlamadığım çocukluktan beri kavga ettiğim, onlarda kalabilmek için küçükken anneme yalvararak ağladığım, uğruna çok sevdiğim çikolatadan bile vazgeçtiğim kardeşim, pek ağlamasam da ağladığım zamanlarda beni güldüren, sinirlendiğimde beni yatıştıran, mutlu zamanlarımda beraber apartmanı inleterek ve anırarak güldüğüm kişi. Dostum, bitanem, öküzüm.
Bir diğeri de tanıştığım andan beri elektrik aldığım, beni gerçekten seven ve değer veren ayrıca diğer erkekler gibi serseri ve apaçi takılmayan kişi.
Çok kötü arada kaldım blok. Napıcam bilmiyorum. Sevgilimdan ayrılmak istemiyorum. Ve kesinlikle yakın arkadaşıma laf edilmesine dayanamam. Birbirlerini sevmiyor olabilirler ama bunu bana yansıtmasalar iyi olurdu. Kafam karıştı. Böyle sürtüşmeler beni ikisinden de soğutur. Olacaklardan korkmaya başladım gibi. Belkide ben büyütüyorumdur ama tartışmalardan hoşlanmıyorum işte. Ne yapıyım ??

20 Ağustos 2010 Cuma

Bu yüzüm nasıl oldu biliyor musun ?
Bir zamanlar karım vardı.
Çook güzeldi.
Benim çok endişelendiğimi daha fazla gülmem gerektiğini söylerdi.
Kumar oynadı. Tefecilere çok borçlandı.
... Bir gün yüzünü çizdiler.
Ameliyat için paramız yoktu, buna dayanamıyordu.
Onu tekrar gülerken görmek istiyordum.
Yaralarını umursamadığımı bilmesini istiyordum.
Ben de ağzıma bir jilet soktum ve bunu yaptım.
Daha sonra karım bana bakmaya dayanamdı ve beni terketti.

*Joker